συμπροάγομαι

συμπροάγω ΝΑ [προάγω, -ομαι]

νεοελλ.

προάγομαι κι εγώ μαζί με άλλους, παίρνω προαγωγή ταυτόχρονα με άλλους

αρχ.

ενεργ.

1. συντελώ σε κάτι, προάγω σε συνεργασία με άλλον

2. προχωρώ μαζί με άλλον («συμπροήγον ἅμα διαλεγόμενοι», Πλούτ.).